relatywny
Encyklopedia PWN
nuty
muz. znaki graficzne notacji muzycznej, określające — zależnie od swego położenia na pięciolinii i od podanego klucza muzycznego — wysokość dźwięków, a od swego kształtu — ich relatywną wartość rytmiczną (np. cała nuta, półnuta, ćwierćnuta, ósemka itd.);
[łac.],
kierunek pedag., zapoczątkowany na przeł. XIX i XX w., nawiązujący do koncepcji pragmatyzmu;
prawdopodobieństwo logiczne, zw. też prawdopodobieństwem metodologicznym,
prawdopodobieństwo odnoszące się do zdań (w odróżnieniu od prawdopodobieństwa mat. odnoszącego się do zdarzeń), oznaczające stopień obiektywnej pewności, z jakim ma się prawo uznać dane zdanie na podstawie innego, prawomocnie uznanego zdania (w tym sensie p.l. ma charakter relatywny);
rytm
muz. jeden z podstawowych elementów dzieła muz., regulujący jego przebieg w czasie;
[gr. rhythmós ‘takt’, ‘rytm’],
