rakietowe
Encyklopedia PWN
silnik, w którym siła napędowa powstaje dzięki sile reakcji wytwarzanej przez wypływający z silnika czynnik roboczy (np. gorące spaliny, strumień jonów, plazmy);
miotany na odległość przedmiot (amunicja), przeznaczony do rażenia celu lub wykonania innego zadania — np. zadymienia terenu, rozrzucenia ulotek;
Braun Werner von , ur. 23 III 1912, Wyrzysk (niem. Wirsitz), zm. 16 VI 1977, Alexandria k. Waszyngtonu,
niemiecki inżynier mechanik, pionier techniki rakietowej i kosmicznej.
rakieta
obiekt latający, napędzany silnikiem rakietowym i służący do przenoszenia ładunku użytecznego, np.: ładunku bojowego, statku kosmicznego, aparatury badawczej;
[niem.],
artyleria
rodzaj wojsk odpowiednio zorganizowanych i wyposażonych w holowane albo samobieżne działa (artyleria lufowa) lub niektóre rodzaje wyrzutni rakietowych (artyleria rakietowa), amunicję, urządzenia do prowadzenia ognia, sprzęt do dostarczania zaopatrzenia itp.;
[fr.],
rosyjski specjalista w dziedzinie techniki rakietowej i astronautyki.