pędem
Encyklopedia PWN
bot. pęd lub odcinek pędu, na którym nie wytworzyły się międzywęźla, stąd liście są osadzone blisko siebie wzdłuż łodygi (tak jak powstały na wierzchołku pędu);
fiz. przejście od praw fizyki klas. do odpowiednich praw teorii kwantowej; polega na przyporządkowaniu wielkościom fiz., charakteryzującym stan układu (np. pęd, energia czy moment pędu), odpowiadających im operatorów, spełniających określone warunki (operatory w mechanice kwantowej);
materia
fiz. jedno z podstawowych pojęć fizycznych, oznaczające wszystkie obiekty, które można badać fizycznymi metodami.
[łac.],
zachowania prawa, zasady zachowania,
fiz. prawa stwierdzające, że w układach fiz. izolowanych od otoczenia określone wielkości fiz. pozostają niezmienne.
anat. pęd spichrzowy, zwykle podziemny, ze zgrubiałą, mięsistą łodygą magazynującą wodę i substancje pokarmowe;
