półprzewodnikowe
Encyklopedia PWN
kompozyt
materiał utworzony z co najmniej 2 komponentów (faz) o różnych właściwościach w taki sposób, że ma właściwości lepsze i/lub właściwości nowe (dodatkowe) w stosunku do komponentów wziętych osobno lub wynikających z prostego sumowania ich właściwości;
[łac. compositus ‘złożony’],
zjawisko występujące w metalach niemagnet. (tj. takich, których jony nie mają wypadkowego momentu magnet. związanego ze spinem), zawierających domieszkę atomów magnet., powodowane oddziaływaniem pomiędzy momentem magnet. jonu domieszki i spinowymi momentami wielu elektronów przewodnictwa w metalu;
Krzemowa, Dolina, Sillicon Valley,
okręg przem. w środkowej części stanu Kalifornia, w USA, w południowej części obszaru metropolitalnego San Francisco–Oakland–San Jose;
elektr. urządzenie przeznaczone do wykonywania czynności łączeniowych w obwodach elektrycznych.
rezystor o rezystancji zmieniającej się pod wpływem zewn. pola magnet. (magnetooporowe zjawisko);
dział nauki i techniki zajmujący się wytwarzaniem, przesyłaniem, wzmacnianiem i przetwarzaniem mikrofal.
