półprzewodnikowe
Encyklopedia PWN
tranzystor jednozłączowy, dioda dwubazowa, ang. Unijunction Transistor (UJT),
przyrząd półprzewodnikowy o jednym złączu p–n i 3 elektrodach (emiter, baza 1, baza 2);
trawienie, wytrawianie,
technol. proces usuwania powierzchniowej warstwy ciała stałego przez poddawanie go działaniu odpowiedniej substancji w odpowiednich warunkach, często połączony z nadaniem powierzchni połysku;
triak, tyrystor symetryczny, tyrystor dwukierunkowy,
półprzewodnikowy przyrząd przełącznikowy o 3 końcówkach (elektrodach): anoda pierwsza A1, anoda druga A2 i bramka G;
warystor
rezystor półprzewodnikowy o rezystancji silnie zależnej od napięcia elektr. doprowadzonego do jego zacisków;
[ang.],
złącze prostujące, kontakt prostujący,
układ 2 stykających się ze sobą materiałów o różnym charakterze przewodnictwa elektr. (półprzewodniki, metale), mający nieliniową, asymetryczną charakterystykę prądowo-napięciową i związaną z tym zdolność prostowania prądu elektrycznego.
