punktowymi
Encyklopedia PWN
grupa
mat. zbiór G dowolnych elementów a, b, c, wraz z działaniem ∘, które każdej uporządkowanej parze elementów a, b zbioru G przyporządkowuje jakiś element c z tego zbioru i takie, że są spełnione następujące aksjomaty: 1) a ∘ (b ∘ c) = (a ∘ b) ∘ c (prawo łączności); 2) w zbiorze G istnieje element e, taki że a ∘ e = e ∘ a = a dla każdego elementu a ze zbioru G; element e nazywa się elementem neutralnym lub jedynką; 3) dla każdego elementu a ze zbioru G istnieje w tym zbiorze element f, taki że a ∘ f = f ∘ a = e (odwrotność elementu a).
[niem.],
grupy graniczne, grupy Curie,
krystal. punktowe grupy symetrii (klasy krystalograficzne), w których występują osie symetrii (kryształu symetria) o krotności nieskończonej (∞), czyli o nieskończenie małym właściwym kącie obrotu α.
zwykle kartonowe lub plastykowe prostokąty służące do gry lub wróżby;
klasy krystalograficzne, krystalograficzne klasy symetrii, krystalograficzne grupy punktowe,
różne możliwe w kryształach zespoły (kombinacje) makroskopowych elementów symetrii (kryształu symetria) przecinających się w jednym punkcie.
leptony
fiz. cząstki elementarne nie biorące udziału w oddziaływaniach silnych; należą do nich: elektron e, mion μ, taon τ, 3 rodzaje odpowiadających im neutrin: νe, νμ, ντ, oraz ich antycząstki;
[gr.],
mutacja
genet. trwała zmiana w informacji genetycznej danego organizmu, polegająca na zmianie ilości lub struktury materiału genetycznego;
[łac. mutatio ‘zmiana’],
