przestrzennym
Encyklopedia PWN
lokacja
termin oznaczający w XII–XIV w. założenie nowej wsi lub miasta, z czasem także przekształcenie już istniejącej osady przez regulację przestrzenną i wyodrębnienie prawne, zazwyczaj na podstawie nowego prawa osadniczego, zwanego prawem niemieckim.
[łac.],
pomiary instrumentalne wartości elementów meteorologicznych oraz obserwacje wizualne (wzrokowe) obiektów (np. chmur, cząstek opadowych) i zjawisk atmosferycznych, wykonywane w celu poznania aktualnego stanu atmosfery.
Neumann 
, ur. przed 30 I 1687 (data chrztu), Eger, zm. 19 VIII 1753, Würzburg,
niemiecki architekt i inżynier wojskowy; jeden z najwybitniejszych przedstawicieli późnego baroku w Niemczech.
[nọiman]
Johann Balthasar , ur. przed 30 I 1687 (data chrztu), Eger, zm. 19 VIII 1753, Würzburg,
parzystość, P,
fiz. wielkość charakteryzująca stany układów kwantowych (cząsteczek, atomów, jąder atomowych, cząstek elementarnych) ze względu na ich zachowanie przy odbiciu przestrzennym (inwersji przestrzennej), czyli przy zmianie zwrotu wszystkich 3 osi układu odniesienia — układ lewoskrętny zmienia się przy tym na układ prawoskrętny i odwrotnie;
metoda przedstawiania na płaszczyźnie przedmiotów rozmieszczonych w przestrzeni, zgodnie z prawami widzenia.
