przedmiotowe
Encyklopedia PWN
fiz. płaszczyzny układu optycznego, które przekształcają się na siebie bez zmiany wielkości i bez odwrócenia obrazu (tj. takie, że jeżeli w jednej z nich leży przedmiot, to w drugiej powstaje jego obraz prosty tej samej wielkości);
podmiot, gr. hypokeímenon, łac. subiectum,
filoz. podstawa czegoś, ośrodek aktywności, ludzkie „ja”, osoba, byt osobowy przeciwstawiany rzeczy lub przedmiotowi;
prawda, gr. etētymía, alḗtheia, łac. veritas,
filoz.
badanie zbiorowości statystycznej, obejmujące 4 etapy: programowanie, obserwację, przetwarzanie i analizę statystyczną.
med. zjawisko poddające się ocenie lekarskiej i stanowiące podstawę do wnioskowania o czynnościach ustroju, jego narządów i tkanek;
filoz. podstawowa kategoria aksjologii, oznaczająca wszystko to, co cenne i godne pożądania, co stanowi cel ludzkich dążeń.
