przedmiotowe
Encyklopedia PWN
wykorzystanie przyrodzonych właściwości człowieka bądź zabiegów o charakterze magicznym czy kontaktów z tajemnymi mocami w celu uruchomienia nadprzyrodzonych sił, mogących wpływać na stosunki w świecie realnym w sposób bezpośredni lub poprzez oddziaływanie na inne siły postrzegane jako nadnaturalne;
ćitta, sanskr. citta,
termin filozofii i psychologii indyjskiej;
Descartes 
, forma zlatynizowana Renatus Cartesius, Kartezjusz, ur. 31 III 1596, La Haye (ob. La Haye-Descartes, Turenia), zm. 11 II 1650, Sztokholm,
francuski filozof, fizyk i matematyk; jeden z najbardziej rewolucyjnych umysłów XVII w., zwany ojcem filozofii nowożytnej.
[dekạrt]
René , forma zlatynizowana Renatus Cartesius, Kartezjusz, ur. 31 III 1596, La Haye (ob. La Haye-Descartes, Turenia), zm. 11 II 1650, Sztokholm,
dotacja
bezzwrotne świadczenie, podlegające szczególnym zasadom rozliczania, przekazywane ze środków publicznych (budżetu państwa lub lokalnego) na realizację zadań publicznych lub innej działalności, której finansowanie z tych środków uznaje się za celowe.
[łac. dotatio ‘wyposażenie’],
dumping
ekon. sprzedaż towarów na rynkach zagranicznych po cenach niższych od kosztów wytworzenia towaru;
[dạmpıŋ; ang.] ,
,
dydaktyka
dział pedagogiki zajmujący się analizą celów, treści, metod, zasad i form organizacyjnych procesów kształcenia (nauczania i uczenia się) oraz ich psychol.-społ. uwarunkowań.
[gr. didaktikós ‘dający się nauczyć’ < didáskō ‘uczę’],
