płaszczyzny główne

płaszczyzny główne,

fiz. płaszczyzny układu optycznego, które przekształcają się na siebie bez zmiany wielkości i bez odwrócenia obrazu (tj. takie, że jeżeli w jednej z nich leży przedmiot, to w drugiej powstaje jego obraz prosty tej samej wielkości);

pierwsza p.g. (przedmiotowa) jest wyznaczona przez przecięcie się promieni wychodzących z pierwszego ogniska (przedmiotowego) z równoległą wiązką promieni powstającą po przejściu przez układ opt.; podobnie, przecięcia promieni zbiegających się w drugim ognisku (obrazowym) i odpowiadających im promieni równoległych tworzą drugą (obrazową) p.g.; przecięcie p.g. z osią optyczną układu wyznacza jego punkty główne, które razem z punktami ogniskowymi noszą nazwę punktów kardynalnych układu opt.; znajomość tych punktów pozwala na określenie biegu promieni w układzie.