przeczyć
Encyklopedia PWN
teologia apofatyczna
teologia posługująca się w dociekaniach metodą negacji, antynomii, paradoksu i refleksją nad doświadczeniami mistycznymi;
[gr. apophatikós ‘przeczący’],
część mowy zastępująca jakąkolwiek inną część mowy z wyjątkiem czasownika;
zdań rachunek, logika zdań,
log. jeden z podstawowych działów logiki formalnej, formułujący i kodyfikujący prawa logiki
gdańszczanin, alchemik, poeta, lekarz;
