przeczyć
Encyklopedia PWN
proces przyrodniczy prowadzący na przestrzeni wielu pokoleń do kierunkowych zmian na najróżniejszych poziomach organizacji świata ożywionego od zmian budowy, sposobu funkcjonowania i zachowania się organizmów w kolejnych ich pokoleniach, poprzez zmiany kategorii ekologicznej grup organizmów i ich znaczenia w ekosystemach, aż po zmiany struktury ekologicznej i biogeograficznej życia na Ziemi.
idealizm teoriopoznawczy (idealizm epistemologiczny, idealizm gnoseologiczny),
filoz. stanowisko w teorii poznania występujące w odmianie immanentnej i transcendentalnej;
filozof fr.; przedstawiciel awerroizmu łacińskiego;
jazydzi, jezydzi, kurdyjskie ezidi,
wyznawcy religii synkretycznej wywodzącej się z islamu;
ekon. popytowa teoria dochodu narodowego, w której dominującą rolę odgrywają wydatki inwestycyjne.
konwersja
log. przekształcenie zdania kategorycznego przez zamianę miejsc podmiotu i orzeczenia, przy zachowaniu twierdzącego lub przeczącego charakteru zdania.
[łac. conversio ‘odwrócenie’],
