przeczyć
Encyklopedia PWN
krytycyzm
filoz.:
[gr.kritikḗ ‘sztuka rozróżniania’],
wł. teolog, benedyktyn;
brytyjski fizyk, pionier fizyki XX w..
szeroki nurt myślowy w katolicyzmie na przełomie XIX i XX w., wskazujący na konieczność wprowadzenia zmian w systemie nauk głoszonych przez Kościół, aby zniwelować przepaść dzielącą Tradycję kościelną od wyników współczesnej nauki i filozofii oraz od świadomości współczesnych społeczeństw.
negacja
log. funktor jednoargumentowy, będący logicznym odpowiednikiem przeczenia w języku potocznym („nie”, „nieprawda, że”);
[łac. negatio ‘zaprzeczenie’, ‘odrzucenie’],
