praski
Encyklopedia PWN
językoznawstwo, lingwistyka,
nauka o językach indywidualnych i o języku w ogóle, tzn. o charakterystycznej dla człowieka zdolności mówienia, która odróżnia go od zwierząt.
pisarz austriacki.
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
Baudouin de Courtenay
najwybitniejszy polski językoznawca, jeden z największych lingwistów świata.
[bo:duę̣ dö kurtönẹ]
Jan Ignacy Niecisław , ur. 13 III 1845, Radzymin, zm. 3 XI 1929, Warszawa,
grosz
nazwa nadana w XII–XIV w. nowym europejskim monetom srebrnym, znacznie przewyższającym wartością jedyne, będące dotychczas w obiegu denary.
[wł. grosso ‘wielki’],
czeski polityk, dramatopisarz i eseista.