pośrednią
Encyklopedia PWN
metodol. doprowadzenie na podstawie przyjętych w danej nauce zasad (wnioskowania reguły) do uznania jakiegoś zdania (twierdzenia) za prawdziwe (u. całkowite) lub co najmniej prawdopodobne (u. częściowe);
vihuela
hiszp. instrument muz., chordofon szarpany, pośredni między gitarą a lutnią;
[wiuẹla; hiszp.],
Wacław z Szamotuł, Szamotulczyk, ur. ok. 1524, Szamotuły k. Poznania(?), zm. ok. 1560, Pińczów k. Kielc(?),
najwybitniejszy polski kompozytor epoki odrodzenia, poeta.
biol., psychol. forma uczenia się organizmów, polegająca na wytwarzaniu się nowych połączeń bodźców i reakcji w wyniku powtarzających się doświadczeń.
wągier, cysticerkus,
postać larwalna (cerkoid) niektórych tasiemców zaliczanych do rzędu Cyclophyllidea;
Weld, Veld,
strefa wewn. wyżyn w Afryce Południowej, w RPA, Lesotho i Suazi, otaczająca od południowego wschodu kotlinę Kalahari.
