Weld, Veld,
strefa wewn. wyżyn w Afryce Południowej, w RPA, Lesotho i Suazi, otaczająca od południowego wschodu kotlinę Kalahari.
Weld
Encyklopedia PWN
Na wschodzie tworzy wyniesiony próg denudacyjno-strukturalny, stanowiący G. Smocze; ku kotlinie Kalahari i dolinie Limpopo opada stopniami. Weld dzieli się na: Wysoki Weld — między rz. Oranje a górnym biegiem rz. Olifants (prawy dopływ rz. Limpopo), wys. 1200–2000 m, Środkowy Weld — od rz. Olifants do pasma Waterberge, wys. ok. 900 m, i Niski Weld — od Waterberge do rz. Limpopo, wys. od ok. 800 m na południu do 300 m na północy. Wysoki Weld jest zbud. z piaskowców i łupków formacji karru, płytowo zalegających na starym cokole krystal., w części północnej intruzje magmowe tworzą wzniesienie zw. Witwatersrand; Środkowy Weld jest zbud. ze skał wulk., Niski Weld — gł. z granitów. Weld ma klimat zwrotnikowy, na zachodzie kontynent. suchy, na wschodzie pośredni. W Wysokim Weldzie dominują zbiorowiska wysokich traw, w Środkowym Weldzie przeważają kserotermiczne sawanny z kolczastymi krzewami i drzewami, Niski Weld jest porośnięty bujnymi sawannami z udziałem okazałych drzew (baobaby). Uprawa zbóż (gł. kukurydzy); hodowla bydła. Bogate złoża miner.: złota, platyny, węgla kam., rud manganu, chromu, żelaza i in.
