pozytywnego
Encyklopedia PWN
psychol. termin wprowadzony przez I. Pawłowa, przejęty i stosowany w behawiorystycznych teoriach uczenia się (behawioryzm) na oznaczenie faktu, że pewne zdarzenia (stany rzeczy) występujące w następstwie zachowań zwiększają prawdopodobieństwo pojawienia się tych zachowań w przyszłości w podobnych sytuacjach;
jedno z ważnych pojęć z zakresu praktycznych dziedzin wiedzy zajmujących się pomaganiem ludziom przeżywającym różnego rodzaju trudności psychiczne (m.in. psychiatrii, psychologii klinicznej, psychoterapii);
filozof włoski;
afirmacja
w filozofii poznania stwierdzenie lub uznanie czegoś (prawdy, istnienia);
[łac. affirmatio ‘potwierdzenie’, ‘przyjęcie’],
