pozytywnego
Encyklopedia PWN
afirmacja
w psychologii pozytywny stosunek do własnego życia przez odnalezienie sensu istnienia, pomimo rozczarowań, nietrwałości szczęścia i nieszczęśliwych przypadków.
[łac. affirmatio ‘potwierdzenie’, ‘przyjęcie’],
agon
termin, jakim starożytni Grecy określali sytuację, w której strony spierały się, a celem było wykazanie swojej wyższości nad przeciwnikiem, ewentualnie wyższości swoich racji nad jego racjami;
[gr. agṓn ‘spór’, ‘walka’],
anorgazmia
niezdolność do osiągnięcia orgazmu, mimo istnienia podniecenia seksualnego i pozytywnej oceny partnera;
[gr.],
rozporządzenie ministra łączności, które ukazało się 20 II 1986, szczegółowo określało warunki wydawania zezwoleń na radiowe i telewizyjne odbiorniki satelitarne.
apatia
filoz. jedno z podstawowych pojęć etyki w filozofii greckiej, wprowadzone przez Akademię Platońską, oznaczające pozytywny stan duszy (heksis) wyzwolonej od afektów, niewzruszoność;
[gr. apátheia < apathḗs ‘nie doznający’],
