powietrzny
Encyklopedia PWN
obszar podległy suwerennej władzy państwa, określony granicą państw.;
umowa międzynar. podpisana 24 III 1992 w Helsinkach przez 24 państwa eur. (w tym Polskę) oraz USA i Kanadę;
transformator
urządzenie elektrotechniczne do przetwarzania (transformowania) energii elektr. prądu przemiennego lub zmiennych sygnałów elektr. w celu przekazania ich z jednego elektr. obwodu do drugiego (np. celem otrzymania napięcia o innej wartości, galwanicznego oddzielenia źródła od odbiornika itp.), działające na podstawie zjawiska indukcji elektromagnetycznej;
[łac.],
transport
zespół czynności związanych z przemieszczaniem osób i dóbr materialnych za pomocą odpowiednich środków; obejmuje zarówno samo przemieszczanie z miejsca na miejsce, jak i wszelkie czynności konieczne do osiągnięcia tego celu, tj. czynności ładunkowe (załadunek, wyładunek, przeładunek) oraz czynności manipulacyjne (np. opłaty); także dział gospodarki świadczący usługi polegające na przemieszczaniu osób i ładunków; t. bywają też nazywane zespół osób lub partia przemieszczanych ładunków.
[łac.],
zbiorowy lub osobisty środek ratunkowy stosowany na statkach wodnych i powietrznych;
