powierzchniowego
Encyklopedia PWN
hydrol. obszar wodny (akwen), na którym występują fale wewn. hamujące ruch obiektów pływających, np. statków, żaglowców.
hydrol. woda świat. mórz i oceanów o jednolitej zawartości soli mineralnych: 55,2% chloru, 30,4% sodu, 7,7% jonu siarczanowego, 3,7% magnezu, 1,2% wapnia, 1,1% potasu i in., które określają jej zasolenie (ocean);
wody infiltracyjne, wody meteoryczne,
geol. wody podziemne powstające w wyniku infiltracji wód powierzchniowych.
Wschodnich Wiatrów, Prąd, Antarktyczny Prąd Wsteczny, Antarktyczny Prąd Brzegowy, Dryf Wiatrów Wschodnich, ang. East Wind Drift,
powierzchniowy przybrzeżny prąd morski w Antarktyce;
Wschodniosyberyjskie, Morze, Wostọczno-Sibịrskoje mọrie,
otwarte morze Oceanu Arktycznego;
zespół procesów związanych z przemieszczaniem się magmy z głębokich stref skorupy ziemskiej lub z płaszcza ku powierzchni Ziemi, zakończony erupcją produktów płynnych (lawa), stałych (materiały piroklastyczne) lub gazowych (gazy wulkaniczne) w atmosferze ziemskiej, wodzie lub pod lodem;
