powierzchniowego
Encyklopedia PWN
Varangerfjorden
zat. M. Barentsa (O. Arktyczny), u wybrzeży Płw. Skandynawskiego;
[warạŋərfjurən],
fizykochemik;
dyfuzyjne nasycanie wanadem strefy powierzchniowej elementów metal. (gł. ze stali) w celu zmiany składu chem. i struktury ich powierzchni i uzyskania odpowiednich własności użytkowych.
węglanowa skała osadowa składająca się głównie z kalcytu;
inżynier budownictwa lądowego;
geol. otwór na powierzchni ziemi, którym woda wpływa w podziemne koryto (wchłon powierzchniowy) lub pod powierzchnią morza, gdzie jest zasysana do podziemnego koryta (wchłon morski);
