popytu
Encyklopedia PWN
stosunek zależności, w którym jednostka stanowi własność innego człowieka lub instytucji (świątyni, państwa); źródła niewolników: jeńcy i brańcy, sprzedaż i samosprzedaż, niewola za długi, potomstwo niewolników.
ogradzanie, ang. enclosure 
,
system reorganizacji praw własności lub użytkowania ziemi, znany w Anglii od XII do XIX w., który odegrał istotną rolę w rozwoju kapitalistycznych stosunków własności i produkcji oraz w przebudowie struktury angielskiej gospodarki wiejskiej;
,
ogół przekonań w kwestiach istotnych społecznie, wyrażanych w społeczeństwie lub innej zbiorowości; w węższym rozumieniu — poglądy dominujące w zbiorowości lub podzielane przez jej większość; w szerszym — to także „publiczność”, zbiorowość, w której istnieje o.p., niekiedy również prasa i in. organy wyrażające opinię.
ekon. nie skonsumowana część dochodów jednostek, gospodarstw domowych, podmiotów gospodarczych lub państwa, ulokowana w instytucjach bankowo-depozytowych, papierach wartościowych, funduszach emerytalnych, inwestycyjnych, polisach ubezpieczeniowych itp., w formie np. gotówki przechowywanej w domu, lokaty bankowej, obligacji, polis ubezpieczeniowych, kruszcu.
szkoła ekonomiczna, powstała w latach 70. XX w., współcześnie traktowana raczej jako część monetaryzmu.
