popędu
Encyklopedia PWN
biol. w etologicznym ujęciu N. Tinbergena można wyróżnić wiele p. biologicznych, jak należące do instynktów — głód, pragnienie, p. pobierania soli, senność, popęd płciowy i związane z rozrodem p. — wędrówki, terytorialny, budowlany, a także p. opieki nad potomstwem;
psychol. uwarunkowany biologicznie, wewn. mechanizm motywacyjny, dynamizujący i ukierunkowujący zachowanie, uruchamiany w następstwie niezaspokojenia podstawowych potrzeb (potrzeba) biol. organizmu (np. brak wody, określonych substancji) lub przez czynniki zagrażające organizmowi (np. uderzenie, obniżenie temperatury);
popęd siły, impuls siły, 
,
wielkość fizyczna charakteryzująca działanie siły w pewnym przedziale czasu;
,
biol. skłonność do kontaktu płciowego osobników przeciwnej płci, występująca po osiągnięciu dojrzałości płciowej;
motywacja
biol. w etologii gotowość do działania lub źródło działania albo „tło” percepcji; pojęcia „motywacja” używa się także zamiennie z popędem; sytuację, gdzie co najmniej 2 popędy zostają uczynnione jednocześnie, nazywa się konfliktem motywacyjnym;
[łac.],
psychoanaliza
kierunek psychologii głębi (teoria) i metoda psychoterapii (praktyka) zainicjowane przez S. Freuda.
[gr.],
