polis

Encyklopedia PWN

królestwo hellenistyczne w zachodniej Azji, zał. przez Seleukosa I Nikatora;

[gr. synoikía < sýn ‘wespół’, oíkos ‘dom’, ‘zamieszkanie’],

niekiedy zw. metojkia,

święto ateńskie upamiętniające zjednoczenie mniejszych ośrodków attyckich (synojkizm) w jedną polis Ateńczyków, dokonane w mitycznych czasach przez Tezeusza;

tyrania

[gr.],

w starożytnej Grecji określenie władzy sprawowanej w polis przez uzurpatora-tyrana (w odróżnieniu od króla), który pozbawiał faktycznej władzy praworządne instytucje polis (eklezję i bule), najczęściej nie zajmując osobnego, nowego urzędu;

zgromadzenie obywateli,

w świecie grecko-rzymskim zebranie otwarte dla wszystkich pełnoprawnych członków wspólnoty polis;

oszczędności,

ekon. nie skonsumowana część dochodów jednostek, gospodarstw domowych, podmiotów gospodarczych lub państwa, ulokowana w instytucjach bankowo-depozytowych, papierach wartościowych, funduszach emerytalnych, inwestycyjnych, polisach ubezpieczeniowych itp., w formie np. gotówki przechowywanej w domu, lokaty bankowej, obligacji, polis ubezpieczeniowych, kruszcu.

agora

[gr. ageírein ‘gromadzić’],

w starożytnej Grecji centralny plac polis — miejsce życia religijnego, politycznego i gospodarczego;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>