zgromadzenie obywateli
 
Encyklopedia PWN
zgromadzenie obywateli,
w świecie grecko-rzymskim zebranie otwarte dla wszystkich pełnoprawnych członków wspólnoty polis;
najwyższa instytucja w polis, w której prawo uczestnictwa determinował status obywatela; w Sparcie apella, w Atenach eklezja; Rzymianie rozróżniali zgromadzenie nieformalne (contio) o charakterze zasadniczo informacyjnym oraz komicje — zgromadzenie sensu stricto (wybór urzędników, legislacja, stanowienie o wojnie i pokoju), w którym lud był zorganizowany dla głosowania w jednostki obywatelskie (kurie, centurie, tribus).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia