eklezja
w staroż. Grecji zgromadzenie pełnoprawnych obywateli mające prawo uchwalania praw i ratyfikacji decyzji innych organów władzy w polis;
[gr. ekklēsía ‘zgromadzenie’],
eklezja
Encyklopedia PWN
stopień kontroli przez e. innych władz był różny, zależnie od tego czy polis była arystokratyczna, czy demokr.; najlepiej znana jest e. ateńska, która obradowała pierwotnie na agorze, w V w. p.n.e. na wzgórzu Pnyks, a później w teatrze Dionizosa; w zależności od okresu i okoliczności zbierała się od 10 do nawet 40 razy w roku; organem ściśle powiązanym z e. była Rada Pięciuset, której najważniejszym zadaniem było przygotowywanie porządku obrad e. i opracowywanie projektów ustaw do przegłosowania; terminy używane na określenie e. w innych polis: agora, apella, (h)alia.
