podmiot
Encyklopedia PWN
uprawnienia przysługujące obywatelom danego państwa i obowiązki na nich spoczywające na podstawie obowiązujących norm prawnych.
przedmiot, łac. obiectum,
filoz. przeciwieństwo podmiotu, to co jest poddane aktywności bądź poznawczej, badź praktycznej;
ekon. rodzaj systemu ewidencji gospodarczej, służący do rejestracji zdarzeń oraz operacji gospodarczych i finansowych, umożliwiający odzwierciedlenie sytuacji finansowej oraz ekonomicznych efektów działającego podmiotu.
w Polsce osoba uprawniona do obsługi prawnej organów państw. i in. jednostek organizacyjnych państwa, organów administracji publicznej, podmiotów spółdzielczych i organizacji społ. oraz podmiotów wykonujących działalność gospodarczą.
rating
ekon. syntetyczny wskaźnik, określający stopień zaufania do danego podmiotu gospodarczego;
[rẹıtıŋ; ang., ‘oszacowanie’],