poboczne
Encyklopedia PWN
teologia
uporządkowana wiedza religijna.
[gr. theós ‘Bóg’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
lit. w utworze fabularnym szereg zdarzeń tworzących układ przyczynowo-skutkowy, związanych z jednym bohaterem;
agama
Święte teksty późnego hinduizmu; w dźinizmie zbiór świętych pism kanonicznych uznawany przede wszystkim przez śwetambarów.
[sanskr. āgama ‘to, co przyszło’]:
atom
fiz. najmniejsza cząstka pierwiastka chemicznego, posiadająca jeszcze właściwości tego pierwiastka, określoną masę oraz specyficzne właściwości fizyczne.
[gr. átomos ‘niepodzielny’],
didaskalia
tekst poboczny dramatu;
[gr. didaskalía ‘nauka’, ‘instrukcja’],
dramat
jeden z 3 rodzajów literackich;
[gr. dráma ‘działanie’],
