parzyć
Encyklopedia PWN
samowar
naczynie metal. do gotowania wody i parzenia herbaty, dawniej z grzejnikiem na węgiel drzewny (rozpowszechnione gł. w Rosji), ob. elektryczne.
[ros.],
produkt spoż. otrzymywany z mleka przez wydzielenie z niego gł. białka i tłuszczu w postaci skrzepu kwasowego lub podpuszczkowego, przekształconego w masę serową odznaczającą się charakterystycznym smakiem i zapachem.
gr. poeta i eseista;
wyrób z mięsa albo tłuszczu lub z surowców mięsno-tłuszczowych, w jednym kawałku bądź o różnym stopniu rozdrobnienia, poddany różnym procesom technol. (solenie, peklowanie, wędzenie, parzenie lub pieczenie), w osłonkach naturalnych lub sztucznych albo bez osłonek;
włoski roślinne, trichomy, trychomy,
anat. jedno- lub wielokomórkowe, różnokształtne wytwory (wyrosty) komórek skórki, występujące na różnych nadziemnych organach rośliny (z wyjątkiem korzeni), pełniące różnorodne funkcje.
