oszczędności
Encyklopedia PWN
ekon. ta część dochodów z czynników produkcji, która trafia do gospodarstw domowych;
instytucje gromadzące wkłady oszczędnościowe (zazwyczaj niewielkie), udzielające pożyczek i dokonujące innych operacji kredytowych;
konsumpcja
ekon. wydatki ponoszone przez gospodarstwa domowe na zakup dóbr i usług; część, oprócz oszczędności, rozporządzalnych dochodów gospodarstw domowych; składnik — oprócz inwestycji, wydatków państwa i eksportu netto — globalnego popytu.
[łac.],
kierunek badań ekonomicznych, zwany też szkołą sztokholmską, zapoczątkowany na przełomie XIX i XX w. przez szwedzkich ekonomistów;
ekon. miara produkcji wytworzonej w danym czasie za pomocą czynników produkcji należących do obywateli danego kraju (niezależnie od miejsca ich użycia), wyrażona w cenach tych czynników; inaczej — produkt narodowy netto (PNN) w cenach czynników produkcji.
specyficzna, dostosowana do religijnych zasad islamu interpretacja społecznego procesu gospodarowania.
