osadowych

Encyklopedia PWN

brekcja

[wł.],

druzgot,

skała składająca się ze scementowanych ostrokrawędzistych okruchów minerałów i skał tego samego lub różnego gatunku;

kaolin, glinka kaolinowa, glinka porcelanowa,

osadowa skała ilasta złożona gł. z kaolinitu;

laminacja

[łac.],

geol. zróżnicowanie się skały osadowej lub metamorficznej na drobne, mniej więcej równoległe warstewki (laminy), różniące się składem mineralnym lub chem., wielkością ziarna, twardością, barwą i in.;

pył,

geol. ziarna mineralne o średnicy 0,01–0,1 mm (frakcja pyłowa), wchodzące w skład osadów i skał osadowych;

subsydencja

[łac.],

geol. powolne obniżanie się dna basenu sedymentacyjnego połączone z obfitym dopływem do basenu materiału osadowego, prowadzące do powstawania sekwencji osadów i skał osadowych o wielkich miąższościach;

Tatry,

najwyższa grupa górska w Karpatach (Centralne Karpaty Zachodnie), w środkowej i wschodniej części Łańcucha Tatrzańskiego, na pograniczu Polski i Słowacji;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>