osadowych
Encyklopedia PWN
wieloskładnikowy, rzadziej jednoskładnikowy zespół minerałów lub substancji mineralnych (bez gleb i świeżo nagromadzonych substancji mineralnych), powstały w przyrodzie w sposób naturalny i tworzący wyodrębnioną geologicznie jednostkę litosfery Ziemi oraz innych planet, a także księżyców i planetoid.
diageneza
geol. przemiany fiz. i chem. osadów i skał osadowych rozpoczynające się od momentu złożenia (depozycji) osadu, z wyłączeniem zmian spowodowanych przez współcz. procesy wietrzenia oraz procesy metamorfizmu;
[gr. diá ‘przez’, génesis ‘pochodzenie’],
wielki obszar wyżynno-górski w Ameryce Północnej, w zachodniej części Kanady i Stanów Zjednoczonych, a także w większości państw Ameryki Środkowej;
geol. utwory powstałe na powierzchni Ziemi w wyniku nagromadzenia (sedymentacja) różnorodnych substancji przez czynniki geologiczne — wodę, lodowce, wiatr, organizmy;
zewnętrzna warstwa Ziemi, stosunkowo sztywna i chłodna, stanowiąca górną, położoną powyżej nieciągłości Mohorovičicia część litosfery;
