optyka fizyczna

Encyklopedia PWN

optyka
[gr. optikḗ ‘nauka o zjawiskach wzrokowych’],
dziedzina nauki i techniki zajmująca się światłem — zjawiskami związanymi z jego generowaniem, rozchodzeniem się, detekcją, oddziaływaniem z materią i wynikającymi z nich zastosowaniami;
krystalografia fizyczna, krystalofizyka,
dział krystalografii zajmujący się badaniem fiz. właściwości ciał krystalicznych, gł. właściwości opt. (optyka kryształów), elektr. (np. piezoelektryczności, przewodnictwa elektrycznego), magnet. (magnetyzm), mech. (np. wytrzymałości, sprężystości, ściśliwości), cieplnych (przewodnictwa cieplnego, rozszerzalności cieplnej);
podobieństwa między różnymi zjawiskami fiz., wyrażające się tym, że rządzą nimi identyczne lub podobne prawa i dzięki temu przebieg rozważanych zjawisk może być opisany za pomocą jednakowych zależności matematycznych.
fizyka
[gr. physikḗ ‘przyrodoznawstwo’ < phýsis ‘natura’, ‘przyroda’],
nauka o budowie oraz właściwościach materii i działających na nią siłach;
Newton
[nju:tn]
Sir Isaac Wymowa, ur. 4 I 1643 (25 XII 1642 wg kalendarza juliańskiego), Woolsthorpe (hrab. Lincolnshire), zm. 31 III 1727 (20 III), Londyn,
angielski fizyk, matematyk i astronom, jeden z najwybitniejszych uczonych wszystkich czasów.
fiz. dział fizyki współczesnej zajmujący się podstawowymi właściwościami przebiegu procesów w czasie i przestrzeni.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia