obojętne

Encyklopedia PWN

fiz. układ cząstki i jej antycząstki (np. elektronu i pozytonu);
metoda rozdziału mieszanin ciekłych za pomocą nieporowatych cienkich membran hydrofilowych (hydrofilowość) wykonanych z tworzyw sztucznych (przegroda półprzepuszczalna);
urządzenie przem. przeznaczone do nagrzewania różnych materiałów (wsadu) do temperatury, w której zachodzą w nich odpowiednie przemiany fiz. lub reakcje chem. przewidziane w danym procesie wytwarzania lub obróbki.
pirokseny
[gr.],
grupa pospolitych minerałów skałotwórczych, krzemiany i glinokrzemiany łańcuchowe, o ogólnym wzorze: M2M1[T2O6], gdzie pozycję M2 może zajmować Fe, Mg, Mn, Li, Ca, Na, pozycję M1 — Al, Fe, Ti, Cr, pozycję T — Si, częściowo podstawiony przez Al, rzadziej Fe;
plazma
[gr.],
fiz. zjonizowana materia, tj. taka, w której atomy rozpadają się na dodatnio naładowane jony i swobodne elektrony;
dział chemii zajmujący się chem. przemianami substancji w niskotemperaturowej plazmie o temp. 3000–11 000 K i stopniu jonizacji gazu obojętnego (argon, azot, hel, wodór) 10−6–10−1, wytwarzanej w łuku elektr. lub w wyładowaniach jarzeniowych pod normalnym lub obniżonym ciśnieniem.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia