obiektywna
Encyklopedia PWN
termin rozumiany w 2 znaczeniach: przedmiotowym — jako zewn. wobec organizmu rzecz lub jej cecha, której wystąpienie lub brak wpływa na poprawę dobrostanu i funkcjonowania organizmu, oraz podmiotowym — jako wewn. stan organizmu, który odczuwa pewien brak lub nadmiar, powstały w wyniku zakłócenia optimum życiowego.
podstawowy gatunek epicki czasów nowożytnych, obejmujący utwory prozą o swobodnej i elastycznej kompozycji; najefektywniej spośród wszystkich gatunków literackich pełni funkcję poznawczą.
socjol. położenie społ. jednostki w strukturze grupy społecznej lub położenie grupy w strukturze społeczeństwa globalnego;
praktyka
naukozn. dziedzina świadomej i celowej aktywności ludzkiej polegającej na przedmiotowej, zobiektywizowanej realizacji jakiejś nauki, doktryny, koncepcji itp.;
[niem. Praktik < gr. praktikós ‘czynny’, ‘rzeczowy’],
uprawnienia przysługujące obywatelom danego państwa i obowiązki na nich spoczywające na podstawie obowiązujących norm prawnych.
prawda, gr. etētymía, alḗtheia, łac. veritas,
filoz.
