niebiański

Encyklopedia PWN

[tenri kjo:; jap., ‘nauka o niebiańskiej zasadzie’],

jeden z najpopularniejszych japońskich nowych związków wyznaniowych, zał. przez Nakayamę Miki.

[chiń., ‘niebiańscy mistrzowie’],

tytuł noszony przez mistrzów wywodzących się od Zhang Daolinga, stojących na czele wudoumi dao, a później zhengyi dao;

[chiń., ‘niebiańskie góry’],

kirg. Tjańszan, Tân 'šan', kazachskie Tjan-Szan, Tân'-Šan', ros. Tiań-Szań, Tjan'-Šan', tadż. Tijonszon, Tiënšon, uzb. Tyan-Shan,

system górski w środkowej Azji, w Kirgistanie, Kazachstanie, Tadżykistanie, Uzbekistanie i Chinach;

Tycjan, właśc. Tiziano Vecellio, ur. między 1485 a 1490, Pieve di Cadore, zm. 27 VIII 1576, Wenecja,

włoski malarz i rysownik.

Zhang Daoling, ur. 34(?) r., zm. 156,

założyciel pierwszej zorganizowanej szkoły taoizmu rel., zw. szkołą niebiańskich mistrzów (tianshi dao) lub szkołą pięciu miar ryżu (wudoumi dao);

Materiały dodatkowe