niebiański
Encyklopedia PWN
long
jedno z gł. przedstawień w chiń. mitologii i ikonografii;
[chiń.,‘smok’],
many
mit. rzym. duchy zmarłych uważane za bóstwa świata podziemnego (łac. di inferni) i przeciwstawiane bogom niebiańskim (di superi);
[łac. di manes ‘dobrzy bogowie’],
najważniejszy heros kulturowy ludów Polinezji, bohater wielu mitów, znany również w niektórych regionach Mikronezji i Melanezji;
filoz., religiozn. uczucie skierowane do osoby (miłość: Boga, bliźniego, oblubieńcza, rodzicielska, braterska) lub przedmiotu (miłość ojczyzny), wyrażające się w pragnieniu dla nich dobra (i czynienia go), szczęścia i zachowania ich istnienia.
pisarz chiński.
