Mo Yan
 
Encyklopedia PWN
Mo Yan, właśc. Guan Moye, ur. 5 III 1956, Gaomi (prow. Shandong),
pisarz chiński.
Pochodzi z ubogiej rodziny chłopskiej. W czasie „rewolucji kulturalnej” zmuszony do przerwania nauki, pracował na roli, w fabryce; 1976 wstąpił do wojska, gdzie był oficerem polit.; 1986 ukończył studia na wydziale literatury Wyższej Szkoły Artyst. Chiń. Armii Lud.-Wyzwoleńczej; 1997 opuścił armię. Debiutował 1981; rozgłos zdobył opowiadaniem Minjian yinyue [‘muzyka ludowa’] (1983); 1985 wydał zbiór opowiadań Toumingde hongluobo [‘przezroczysta marchewka’] uznany za jedno z najważniejszych dzieł literatury „poszukiwania korzeni” (xungen wenxue); w utworach tych, opisujących okrutny świat widziany oczyma dziecka, Mo Yan posługuje się mitologizacją i wplata elementy fantastyczne; świat. sławę przyniosła mu pierwsza powieść Hong gaoliang [‘czerwone sorgo’] (1986, ekranizacja 1987, reż. Zhang Yimou) — barwna saga rodzinna obejmująca lata 1923–76; dojrzały styl M.Y. charakteryzuje upodobanie do groteski, ironii i czarnego humoru; wyraźny jest też wpływ realizmu magicznego; w groteskowo-surrealist. powieściach, m.in.: Tiantang suantai zhi ge [‘niebiańskie pieśni czosnkowe’] (1988), Shisan bu [‘trzynaście kroków’] (1989), Jiuguo [‘kraj alkoholu’] (1992), Fengru feitun [‘obfite piersi, pełne biodra’] (1996), Sishiyi pao [‘41 bomb’] (2003) demaskuje korupcję i demoralizację chiń. elit; ponadto ok. 70 opowiadań; 2012 Nagroda Nobla.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia