nauka
Encyklopedia PWN
nauka o ukształtowaniu językowym wypowiedzi, stanowiącym rezultat doboru określonych środków i norm tekstotwórczych, co jest interpretowane łącznie jako wyraz przynależności wypowiedzi do jakiejś grupy zjawisk mownych i stosunku do reprezentowanych przez nie wartości kulturowych; dział językoznawstwa lub literaturoznawstwa.
filozof, historyk filozofii.
synergetyka
dziedzina badań z pogranicza fizyki, chemii, biologii i nauk techn. zajmująca się właściwościami układów dynamicznych, w których lokalnie występuje zjawisko wzrostu miary wewn. organizacji (malenia entropii).
[gr.],
systemowe badania, analiza systemowa,
interdyscyplinarna dziedzina nauki i działalności praktycznej, związana z podejmowaniem decyzji dotyczących m.in. tworzenia i działania złożonych systemów techn., produkcyjnych, ekon.-społ., z uwzględnieniem różnorodnych, na ogół sprzecznych, aspektów ich działania, szczególnie w warunkach niepewności, ewentualnie przy istnieniu wielu ośrodków decyzyjnych.
ros. patolog i onkolog;
ros. językoznawca, historyk kultury staroruskiej;
