Swieżawski Stefan, ur. 10 II 1907, Hołubie (Zamojskie), zm. 19 V 2004, Konstancin-Jeziorna,
filozof, historyk filozofii.
Swieżawski Stefan
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Od 1946 wykładowca, od 1956 profesor KUL; od 1991 czł. PAU; od 1998 czł. TNW; współtwórca tzw. filozof. szkoły lubel.; pod wpływem E. Gilsona zainspirował w Polsce rozwój badań mediewistycznych w filozofii; autor prac z dziedziny metafizyki (Byt. Zagadnienia metafizyki tomistycznej 1948) i antropologii filoz. (Centralne zagadnienie tomistycznej nauki o duszy 1948) oraz syntez z zakresu metodologii historii filozofii (Zagadnienie historii filozofii 1966) i historii filozofii (Dzieje filozofii europejskiej w XV w. t. 1–8 1974–90, Dzieje europejskiej filozofii klasycznej 2000); autobiografie: Wielki przełom: 1907–1945 (1989), W nowej rzeczywistości: 1945–1965 (1991), Owoce życia: 1966–1988 (1993); 1997 odznaczony Orderem Orła Białego; 2001 otrzymał Nagrodę Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.
