nadprzyrodzone
Encyklopedia PWN
pochodząca ze słownictwa plemienia Marind-Anim na Nowej Gwinei zbiorcza nazwa charakterystycznych dla ludów Melanezji bóstw-duchów o cechach przodków totemicznych i herosów kulturowych;
Det unga Sverige
grupa pisarzy szwedzkich o liberalnym światopoglądzie, wzorujących się na ruchu lit. Młode Niemcy, także tytuł czasopisma wyd. od 1841 przez C.A. Adlersparrego
[de ụ̈ŋa swạ̈rjə; szwedz., ‘młoda Szwecja’],
ściśle związane z religią egipską wierzenie, że przez użycie symbol. środków wyrazu, tzn. słów i gestów, człowiek może spowodować konkretnie ukierunkowane działanie bezosobowych potężnych i tajemniczych sił (mocy magicznych), którego skutki sięgną określonych ludzi (żywych lub umarłych) bądź istoty nadprzyrodzone: bóstwa i demony.
fantastyka
niesamowite, często nadprzyrodzone zjawiska, będące wytworem fantazji w mitach, folklorze, utworach plast. i fabularnych; typ twórczości lit., w którym świat przedstawiony zapełniają zjawiska o tym charakterze.
[gr.],
typ twórczości filmowej, w której świat przedstawiony na ekranie wypełniają zjawiska nadprzyrodzone, irracjonalne lub futurologiczne;
lumen fidei
teol. światło nadprzyrodzone, które w przeciwieństwie do światła naturalnego (lumen naturale) uzdalnia intelekt i wolę człowieka do uznania objawienia Bożego.
[łac., ‘światło wiary’],
