nadprzyrodzone

Encyklopedia PWN

lumen gloriae
[łac., ‘światło chwały’],
religiozn. uzdolnienie nadprzyrodzone, pozwalające człowiekowi zbawionemu oglądać bezpośrednio Boga („twarzą w twarz”).
religiozn. samoudzielanie się boskiej transcendencji światu ludzkiemu, stanowiące fundamentalne doświadczenie religijne.
subsydiarność
[łac. subsydium ‘pomoc’, ‘wsparcie’],
idea subsydiarności głosi, że każda władza, a w szczególności władza polityczna powinna mieć znaczenie pomocnicze (wspierające) i pobudzające w stosunku do wysiłków podejmowanych przez autonomiczne i samodzielne jednostki, które ją ustanowiły (aspekt pozytywny subsydiarności). Gdziekolwiek jest to możliwe i konieczne, państwo nie powinno odbierać ludziom władzy (rodzicielskiej, służbowej, politycznej na wszystkich szczeblach), którą są oni w stanie sprawować z własnej woli i za pomocą własnych środków, i za której pośrednictwem mogą z pożytkiem realizować się zarówno dla interesu ogółu, jak i własnego (aspekt negatywny subsydiarności). Naczelnym motywem każdej społecznej interwencji winno być niesienie pomocy członkom społeczeństwa, a nie zastępowanie bądź niszczenie ich własnej aktywności.
akt osobowy, świadomy i wolny, afirmujący istnienie Boga, Istoty Najwyższej, siły nadnaturalnej, absolutu;
acheiropita, acheiropoieta, achiropita
[gr. acheiropoíētos ‘nie uczyniony ręką’],
ikon. w sztuce chrześcijańskiej typ przedstawień Jezusa Chrystusa uważanych za powstałe w sposób nadprzyrodzony.
religiozn. syntetyczna, oparta na objawieniu, nauka o człowieku, uprawiana gł. w obrębie teologii chrześcijańskiej.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia