nadprzyrodzone
Encyklopedia PWN
religiozn. nazwa nowych kultów rel. rozpowszechnionych zwłaszcza w Melanezji, których wyznawcy oczekują nastania nowego porządku (opartego na równości rasowej między białymi i kolorowymi mieszkańcami świata) i raju na Ziemi — ich zwiastunem są dla nich przybywające zza morza statki i samoloty przywożące produkty współcz. cywilizacji;
zespół wierzeń i praktyk rel. dawnych Majów.
Norton
pisarka amerykańska;
[nọ:rtən]
Andre, pierwotnie Alice Mary Norton, ur. 17 II 1912, Cleveland, zm. 17 III 2005, Murfreesboro (stan Tennessee),
numen
w religii staroż. Rzymu tajemnicza, bezpostaciowa i nadprzyrodzona siła panująca w świecie.
[łac., ‘bóstwo’, ‘boskość’, ‘majestat’],
ofiara
religiozn. forma kultu rel., polegająca na obrzędowym składaniu darów w celu ustanowienia, utrzymania bądź przywrócenia więzi człowieka z sacrum;
[prawdopodobnie z łac. offerre ‘przynieść’, ‘podarować’],
rozbudowane systemy rel. austronezyjskich mieszkańców Polinezji.