nadprzyrodzone
Encyklopedia PWN
antropomorfizm
religiozn. wyobrażanie bóstw i bytów nadprzyrodzonych na podobieństwo ludzkie;
[gr. ánthrōpos ‘człowiek’, morphḗ ‘kształt’],
cykl utworów znanych w licznych wersjach językowych i różnorodnych opracowaniach literackich;
w znaczeniu węższym doktryna św. Augustyna; w szerszym — ogólna nazwa kierunków filozoficznych i teologicznych nawiązujących do tej doktryny;
autarkia
pogląd etyczny prezentowany w starożytności przez cyników i stoików, wyrażający dążenie do szczęścia na drodze uniezależnienia się od świata zewnętrznego;
[gr. autárkeia ‘samowystarczalność’, ‘niezależność’, ‘wolność wewnętrzna’],
awatara
mit. ind. wcielenie, inkarnacja bóstwa, które zstępuje do świata śmiertelnych w postaci zwierzęcej, ludzkiej lub hybrydalnej, wyposażone w nadprzyrodzoną moc, przywracające ład świata, ilekroć zostanie on zachwiany;
[sanskr. avatāra ‘zstąpienie’, ‘zejście’],