mózg

Encyklopedia PWN

neurologia

[gr. neúron ‘nerw’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

dział medycyny obejmujący diagnostykę i leczenie chorób układu nerwowego, zarówno org., jak i czynnościowych;

ośrodki nerwowe,

skupienia neuronów w korze mózgu, w pniu mózgu i w rdzeniu kręgowym, sterujące określonymi czynnościami organizmu;

padaczka, epilepsja, choroba św. Walentego,

zespół chorobowy, którego istotą są napady padaczkowe;

anencefalia

[gr.],

bezmózgowie,

med. zaburzenie rozwojowe polegające na niewytworzeniu się większej części mózgu i przysadki, pokrywy czaszki, opon i skóry ciemienia oraz rozszczepieniu kręgosłupa;

człowiek, Homo sapiens,

istota żywa wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna posiadająca kulturę i zdolna do jej tworzenia, pod względem biologicznym gatunek człowiekowatych (Homo sapiens) żyjący od schyłku plejstocenu;

dinozaury, Dinosauria,

nadrząd lądowych gadów naczelnych (archozaurów). Występowały od późnego triasu (ok. 200 mln lat temu) do końca kredy (65 mln lat temu) na wszystkich kontynentach; z terenów Polski znane z jurajskich tropów z Gór Świętokrzyskich oraz fragmentów szkieletów teropodów: z końca triasu z Lisowic na Śląsku (powiat lubliniecki) i wczesnej jury z Sołtykowa w Górach Świętokrzyskich.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>