mózg
Encyklopedia PWN
biol. zdolność zwierząt i człowieka do przechowywania w sieciach komórek nerwowych ośrodków mózgu informacji i wykorzystywania ich do aktualnych i planowanych działań.
śmierć mózgowa, śmierć mózgu,
med. śmierć, której bezpośrednią przyczyną jest utrata kontroli nad podstawowymi procesami fizjologicznymi;
całokształt procesów ewolucyjnych, które doprowadziły przez długofalowe zmiany genetyczne do przekształcenia się form przedludzkich w formy człowieka współczesnego (Homo sapiens), którego historia rodowa (i rodziny człowiekowatych) jest ciągle przedmiotem badań i szerokich dyskusji naukowych.
kora mózgowa, cortex cerebri, pallium, kora mózgu, płaszcz, istota szara przodomózgowia,
ciemniejsza warstwa (istota szara) pokrywająca powierzchnię półkul mózgowych (mózg) kręgowców.
ros. psycholog i neurolog;
neurobiologia
zespół dyscyplin nauk. badających budowę, rozwój i czynności układu nerwowego człowieka i zwierząt.
[gr. neúron ‘nerw’, bíos ‘życie’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
