mózg

Encyklopedia PWN

[gr. ēchṓ ‘dźwięk’, ‘odgłos’, ‘echo’, egkéhalos ‘mózg’, gráphō ‘piszę’],

metoda badania obrazowego struktury mózgu za pomocą ultradźwięków;

Gall Franz Joseph, ur. 9 III 1758, Tiefenbronn (Badenia), zm. 22 VIII 1828, Paryż,

neurolog austriacki;

[gr.],

dziedzina wiedzy z pogranicza psychologii i nauk o układzie nerwowym, zajmująca się poznawaniem związków między czynnością mózgu a funkcjonowaniem psychicznym i zachowaniem się człowieka;

okołokomorowe narządy,

biol. struktury w ścianie trzeciej i czwartej komory mózgu), umożliwiające oddziaływanie na mózg obecnych we krwi związków, dla których bariera krew–mózg jest nieprzepuszczalna.

organiczne zaburzenia psychiczne,

med. zaburzenia psychiczne spowodowane uszkodzeniem mózgu lub zakłóceniem jego czynności;

półkule mózgowe,

część mózgu kręgowców należąca do kresomózgowia;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>