móc

Encyklopedia PWN

narzędzie wykorzystywane w praktykach krystalomancji

zwierzyna, zwierzęta łowne,

dziko żyjące gat. ptaków i ssaków, uznane przez prawo za mogące stanowić przedmiot polowań;

geol. nagromadzenie produktów wietrzenia;

med. patologiczny rozrost tkanki łącznej włóknistej w tkankach lub narządach;

w prawie polskim od 1989 rodzaj zwolnień pracowników z pracy z przyczyn ekonomicznych lub (ogólniej) z przyczyn niedotyczących pracowników;

germ. sigu ‘zwycięstwo’, munt ‘ochrona, opieka’; ‘ten, którego opieka zapewnia zwycięstwo’,

Sigismund, ur. ok. 480, zm. 1 V 524, Culmiers k. Orleanu (Francja),

od 516 król Burgundów, syn Gundobada.

Materiały dodatkowe