metodologiczny
Encyklopedia PWN
prakseologia
metodol., naukozn.:
[gr. práxis ‘działanie’, ‘czynność’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
prawdopodobieństwo logiczne, zw. też prawdopodobieństwem metodologicznym,
prawdopodobieństwo odnoszące się do zdań (w odróżnieniu od prawdopodobieństwa mat. odnoszącego się do zdarzeń), oznaczające stopień obiektywnej pewności, z jakim ma się prawo uznać dane zdanie na podstawie innego, prawomocnie uznanego zdania (w tym sensie p.l. ma charakter relatywny);
psychologia
współcześnie, w najszerszym rozumieniu — nauka zajmująca się ludzkimi czynnościami lub zachowaniami, które składają się zarówno z subiektywnych procesów umysłowych, jak i z zewnętrznych, obiektywnych i fizycznych reakcji;
[gr. psychḗ ‘dusza’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
ekon. rodzaj systemu ewidencji gospodarczej, służący do rejestracji zdarzeń oraz operacji gospodarczych i finansowych, umożliwiający odzwierciedlenie sytuacji finansowej oraz ekonomicznych efektów działającego podmiotu.
racjonalizm
[łac. rationalis ‘rozsądny’]:
cecha świadomej działalności ludzkiej, polegająca na dobieraniu odpowiednich środków do osiągnięcia zamierzonych celów;
