metalach

Encyklopedia PWN

magnetooporowe zjawisko, zjawisko magnetorezystancyjne,

jedno ze zjawisk galwanomagnet. polegające na zmianie oporu elektr. półprzewodników i metali pod wpływem pola magnetycznego;

rafinacja,

oczyszczanie i uszlachetnianie surowców lub produktów przem., np. olejów, ropy naftowej, cukru;

złoże,

naturalne nagromadzenie kopaliny w skorupie ziemskiej lub na jej powierzchni, w takiej formie i ilości, które umożliwiają jej gospodarce wykorzystanie obecnie lub w przyszłości.

bimetal

[łac.-gr.],

materiał złożony z 2 warstw metali (lub stopów), o różnych właściwościach mech., fiz. lub chem., trwale ze sobą połączonych na całej powierzchni metodami zgrzewania, kolejnego odlewania (i obróbki plast.), galwanostegii lub innymi;

elektroda

[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, hodós ‘droga’],

chem. układ złożony z przewodnika elektronowego (metal, półprzewodnik) stykającego się z przewodnikiem jonowym (najczęściej ciekły elektrolit), w którym może przebiegać reakcja elektrodowa utleniania-redukcji.

kopalina,

substancja pochodzenia nieorganicznego lub organicznego, powstała w wyniku procesów zachodzących w skorupie ziemskiej, tworząca złoże;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>